Achtbare logeATHANOR n° 32

Drie trefwoorden waarmee de Vrijmetselarij kan worden gekarakteriseerd. De  Vrijmetselarij gaat uit van ieders recht om zelfstandig te zoeken naar waarheid, streeft naar de algemene broederschap der mensen, streeft verdraagzaamheid na, zoekt op wat mensen verenigt en tracht verdeeldheid weg te nemen. Hoge idealen die zijn vastgelegd in de beginselverklaring. Een Vrijmetselaar zal trachten niet betweterig op te treden, maar zijn mening vergelijken met die van een ander. De scheidslijn die gewoonlijk in de Vrijmetselarij wordt getrokken, is: denkt een kandidaat dogmatisch? Een Vrijmetselaar zoekt zelfstandig naar waarheid. Iemand die de wijsheid in pacht denkt te hebben, heeft in de Loge dus niet veel te zoeken. De Reguliere Vrijmetselarij is overigens niet tegen het dogma als leerstelling, wel tegen een dogma dat anderen dwingend wordt opgelegd. Zo beschouwt de Reguliere Vrijmetselarij het obstinaat “anti”-zijn, zoals anti-godsdienstig of anti-klerikaal, evenzeer als een dogma dat anderen uitsluit. Ten onrechte wordt ze soms zelf aangeduid als dogmatisch, godsdienstig of klerikaal omwille van de verplichte aanvaarding van een Opperbouwmeester, of als onverdraagzaam omwille van het feit dat vrijmetselaars van andere organisaties niet aan haar rituelen mogen deelnemen. Het begrip “Opperbouwmeester” kan echter door elk lid filosofisch ingevuld worden zoals deze het wil en dus geenszins obligaat in godsdienstige of klerikale zin. En voor ontmoetingen bij niet-rituele activiteiten met Broeders en Zusters van andere maçonnieke organisaties staat zij volledig open, met respect voor elkaars eigenheid i.p.v. de (dogmatische)  afwijzing ervan.

Vrijmetselaren trachten zichzelf te verbeteren en zich ook buiten de Loge te kenmerken door een zin voor verantwoordelijkheid.  Toch zijn de Vrijmetselaren  niet meer of beter dan anderen. Het zijn gewone mensen, wie niets menselijks vreemd is. Ook Loges kennen hun kleinmenselijkheden, waardoor het lijkt alsof de hoge idealen niet echt beleefd worden. Sommigen haken daardoor af, maar een grote meerderheid tracht een en ander door verdraagzame dialoog en wederzijdse broederlijke erkenning te overwinnen en vindt uiteindelijk heel wat persoonlijke verrijking in de ontmoeting met de andere, die men anders nooit zou ontmoet hebben.